பால்வெளியும் அவள் மடியாய்
வெண்ணிலவும் அவள் அடியாய்
விண்மீனும் அவள் விழியாய்
செந்தேனும் அவள் மொழியாய்
புல்வெளியும் அவள் உடையாய்
பூங்காற்றும் அவள் நடையாய்
கவிமொழியும் அவள் இனமாய்
பனிப்பொழிவும் அவள் தனமாய்
செங்கதிரும் அவள் சினமாய்
இளவெயிலும் அவள் குணமாய்
என்னுலகில் உய்த்திருக்க
பிரிவறியேன் பேதையே - என்
குளிரிரவு கோதையே!
இந்த வலைப்பதிவை படித்ததற்கு நன்றி. இது உங்களை மகிழ்வித்து இருக்கும் அல்லது சிந்திக்க தூண்டியிருக்குமென நம்புகிறேன். தொடர்ந்து என்னுடைய பதிவுகளை பெற: